توضیحات
Ochradenus baccatus is a flowering plant in family Resedaceae
A recent molecular study found that Ochradenus arose from within the ranks of Reseda. Therefore, in future this genus may be abandoned, and its species transferred into Reseda
Life form: Phanerophyte shrub
Stems: Branches slender, greenish yellow when mature
Leaves: Alternate, entire, linear, acute
Inflorescence: In dense terminal and rigid racemes 5-15 cm long; bract c. 2.5 mm long, oblong;pedicel 1 mm long, slightly longer in fruit
Flowers: Yellowish green, bisexual flowers; sepals 5(-6), ovate, 1 mm long; petals absent or 2-3, less than 1 mm long, subulate; appendage more or less suborbiculate; disc fleshy, surrounding the filaments and ovary; stamens 10-12; filaments 1-2 mm long, fused at the base, deciduous; female flowers: Petals absent or reduced. Ovary glabrous; staminodes present
Fruits / pods: Berry 3-5 mm broad, white. rugose seeds c. 1.5 mm long, reniform, brown, papillose; fruit is sweet and edible
Flowering Period: January, February, March, April, May, December
Habitat: Thermophilous plants
Distribution: Mediterranean Woodlands and Shrublands, Semi-steppe shrublands, Shrub-steppes, Deserts and extreme deserts
Chorotype: Sudanian-African
Summer shedding: Perennating
شمح گونه‌ای بیابانی و صحرایی از خانواده اسپرکیان (Resedaceae) است، گیاهی متعلق به منطقه تورانی که پراکندگی جغرافیایی این گیاه در مناطق گرم و صحرایی می‌باشد.
در پژوهشی دانشگاهی به منظور بررسي امكان احياء اراضي شور با گونه شمح بیابانی طی عملیات میدانی پنج پروفیل در رویشگاه این گیاه حفر شد. مكان معرف براي حفر پروفيل‌های شاهد خاك در مناطق پر تراكم رويشگاه گونه مورد مطالعه، انتخاب شد و خصوصیاتی نظیر؛EC ، آهک، گچ، کلسیم، منیزیم، pH، سدیم، پتاسیم، ازت، نسبت جذب سدیم و فسفر اندازه گیری شد. نتايج نشان دادند که گونه مورد بررسی عمدتاً در خاک هايی با بافت درشت تا متوسط، دارای آهک زیاد، گچ کم و دارای pH در دامنه 1/7 تا 5/8 رشد می‌کند. عرصه رویش این گیاه در خاک‌های غیر شور- غیر سدیمی در منطقه‌ی بداف ابركوه تا خاک‌های شور- سدیمی در حسین‌آباد می‌باشد. منطقه مورد مطالعه به دلیل قرار گرفتن در مجاورت کفه نمکی و کویر ابرکوه دارای شدت شوری و سدیمی کم تا خیلی زیادی می‌باشد. بنابراین این گونه برای احیا مراتع و اصلاح خاک شور منطقه یا در مناطق با شرایط اقلیمی مشابه پیشنهاد می شود. زمين‌هاي شور در قسمت‌هاي خشک مرکزي ايران با ويژگي‌هايي مانند رطوبت و حاصلخيزي کم، شوري، تبخير و تعرق زياد شناخته مي‌شوند. کشت گياهان مقاوم به شوري مانند شمح Ochradenus در اراضي شور ضمن توليد محصولي قابل قبول مي تواند در اصلاح خاک و کاهش سطح شوري موثر باشد.
-
نویسندگان مقاله:
- سوگند رحیمی دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مرتعداری، دانشکده منابع طبیعی یزد
- اصغر مصلح آرانی دانشيار، دانشكده منابع طبيعي و كويرشناسي، دانشگاه يزد، ايران
- آناهیتا رشتیان استاديار، دانشكده منابع طبيعي و كويرشناسي، دانشگاه يزد، ايران
- محمد حسین حکیمی میبدی استاديار، دانشكده منابع طبيعي و كويرشناسي، دانشگاه يزد، ايران
- محمدرضا احمدی کارشناس ارشد، اداره منابع طبیعی یزد، ایران
- حمیدرضا عظیم زاده دانشيار، دانشكده منابع طبيعي و كويرشناسي، دانشگاه يزد، ايران
