توضیحات
Solanum villosum subsp. alatum is an old Traditional Medicinal plant in Persia, no Botanical informations are available about the plant, but a deep history of medicinal use
رواتربک نام یک گونه از خانواده بادنجان است که به شکل گیاه بوته ای یک‌ساله به ارتفاع ۱۵ تا ۶۰ سانتی‌متر با میوه های نارنجی رنگ کوچک رشد میکند. این گیاه مصارف عطاری در طب سنتی دارد
رواتربک دارای طبع بسیار سرد و خشک است و برای از بین بردن گرمی بدن استفاده میشود. میوه آن آبدار و دارای طعمی تلخ است. کاهنده تب و ضد درد است. میوه خشک شده تاجریزی در عطاری به فروش می رسد
این گیاه به نام های دیگری چون انگور روباه، انگور توره، خرس انگور، قوش ازومي (ترکي)، انکورک، انگيرک، روباه تربک، روباه تورک و شکر انگور هم شناخته مي‌شود ولي در كتاب‌هاي قديمي طب سنتي از آن به عنوان عنب الثعلب (انگور روباه) ياد شده است.
خواص درمانی :
طبيعت رواتربک، بسيارسرد و خشك است. اين گياه، كاهنده و درمان تب، بندآورنده خون، ضد درد، مسكن، ملين، مدر، معرق، مخدر، ضدروماتيسم، ضدسرفه و ضدآسم است.
مقدار كمي از ميوه رسيده و تازه آن برای درمان یبوست، مناسب است.
برای درد های موضعی از ضماد آن استفاده کنید.
ضماد برای بیماری نقرس و لک و پیس های صورت و دست ها و برای مواضعی که پوست بدن حالت دو رنگ دارد و به شکل پیسی نمایان است شفا بخش می باشد.
مصرف روزانه دو گرم خشك‌شده آن به‌صورت دم‌كرده، توصيه شده است. ميوه خشك شده (زرد، نارنجي و قرمز)، يكي از اقلام دارويي معروف جوشانده است كه معمولا همراه با پرسياوش، گل زوفا، گل بنفشه، ختمي، خبازي، عناب و سپستان مورد استفاده فراوان قرار مي‌گيرد. اين داروي تركيبي، در طب سنتي بسيار رايج است و به عنوان تب‌بر، مسكن و ملين به كار مي‌رود.
طرز تهیه ضماد :
30 گرم از پوست و ریشه و شاخه همراه با گل و گیاه را که خشک نموده اید، ساییده و به صورت خاکه در آورید و آن را در یک فنجان روغن زیتون به مدت 48 ساعت خیس کنید و گاهی بهم بزنید و آن را صاف نمایید و روی مواضع دردناک یا لک و پیس مالیده و ماساژ دهید و مدتی روی موضع مورد نظر باقی بگذارید سپس با پارچه مرطوب گرم دیگر پاک کنید و حداقل به مدت 10 روز و روزی دو نوبت مصرف آن توصیه می شود و برای از بین بردن لک و پیس نافع است.
نکته : به علت وجود ماده سولانين در اين گياه، مصرف آن بايد به مقدار كم و در بازه زماني كوتاهي صورت گيرد. سميت آن در برگ‌ها و سرشاخه‌هاي گل‌دار، بيشتر است؛ لذا در مصرف بيش از حد مجاز آن بايد جانب احتياط را مراعات كرد
