توضیحات
Ginger (Zingiber officinale) is a flowering plant whose rhizome, ginger root or ginger, is widely used as a spice and a folk medicine. It is a herbaceous perennial which grows annual pseudostems (false stems made of the rolled bases of leaves) about one meter tall bearing narrow leaf blades. The inflorescences bear flowers having pale yellow petals with purple edges, and arise directly from the rhizome on separate shoots. Ginger is in the family Zingiberaceae, which also includes turmeric (Curcuma longa), cardamom (Elettaria cardamomum), and galangal. Ginger originated in Maritime Southeast Asia and was likely domesticated first by the Austronesian peoples. It was transported with them throughout the Indo-Pacific during the Austronesian expansion (c. 5,000 BP), reaching as far as Hawaii. Ginger is one of the first spices to have been exported from Asia, arriving in Europe with the spice trade, and was used by ancient Greeks and Romans. The distantly related dicots in the genus Asarum are commonly called wild ginger because of their similar taste
زنجبیل (از پارسی میانه سَنگیپِل، نیز در برخی متون قدیمی شنگویر) گیاهی گلدار از خانواده زنجبیلیان است که زمین‌ساقه آن، به‌عنوان یک ادویه یا گیاه دارویی در طب سنتی، مورد استفاده است. این گیاه، بومی جنوب شرق آسیا است ساقه‌ای باریک و نی‌مانند و برگ‌های سرنیزه‌ای سبز براق که از زمین‌ساقه‌ای غده‌ای می‌رویند؛ گل‌های آن‌ها سبز مایل به زرد با لبه‌ای ارغوانی و لکه‌های کرم‌رنگ و گل‌آذین مخروطی و کوچک و سنبله‌ای متراکم است که در تابستان از زمین‌ساقه بیرون می‌زند
ترکیبات اصلی و اساسی زنجبیل شامل: انواع قندها (از ۵۰ تا ۷۰ درصد)، چربی‌ها (از ۳ تا ۱۸ درصد)، اولئورزین (از ۴ تا ۵/۷ درصد) و ترکیبات سوزاننده (از ۱ تا ۳ درصد) می‌باشد.
زنجبیل بسیار به سرما حساس است و در برابر کم‌آبی نیز مقاومت ندارد. زنجبیل معمولاً در جنوب هند که از باران‌های موسمی بهره می‌برد یا اقلیم‌های مشابه رشد مناسبی دارد
امروزه این گیاه در بیشتر مناطق استوایی کشت می‌شود. آشنایان با پزشکی هندی آیورودا از آن به عنوان داروی جهانی نام می‌برند؛ این امر نه تنها به خاطر خواص ضد قارچی، ضد باکتری آن است، بلکه به خاطر اثر تسکین بخش آن بر روی دستگاه گوارش هم هست، که اینها باعث شده هندیان بیش از ۲۰۰۰ سال زنجبیل را مصرف کرده‌اند و یکی از بهترین شفابخش‌های طبیعی برای درمان بیماری‌های مسافرت، حالت تهوع و سرگیجه در غرب مطرح کرده و برخلاف بعضی داروهای مرسوم این بیماری‌ها هیچ عوارض جانبی منفی ندارد.
