Peppermint (Mentha × piperita, also known as Mentha balsamea Wild.) is a hybrid mint, a cross between watermint and spearmint. Indigenous to Europe and the Middle East, the plant is now widely spread and cultivated in many regions of the world. It is occasionally found in the wild with its parent species.
Peppermint oil has a high concentration of natural pesticides, mainly pulegone (found mainly in Mentha arvensis var. piperascens cornmint, field mint, Japanese mint, and to a lesser extent (6,530 ppm) in Mentha × piperita subsp. nothosubsp. piperita) and menthone. It is known to repel some pest insects, including mosquitos, and has uses in organic gardening.
The chemical composition of the essential oil from peppermint (Mentha x piperita L.) was analyzed by GC/FID and GC-MS. The main constituents were menthol (40.7%) and menthone (23.4%). Further components were (+/-)-menthyl acetate, 1,8-cineole, limonene, beta-pinene and beta-caryophyllene.
Peppermint oil is under preliminary research for its potential as a short-term treatment for irritable bowel syndrome, and has supposed uses in traditional medicine for minor ailments. Peppermint oil and leaves have a cooling effect when used topically for muscle pain, nerve pain, relief from itching, or as a fragrance. High oral doses of peppermint oil (500 mg) can cause mucosal irritation and mimic heartburn. As an aroma, peppermint may have memory- and alertness-enhancing properties
Fresh or dried peppermint leaves are often used alone in peppermint tea or with other herbs in herbal teas (tisanes, infusions). Peppermint is used for flavouring ice cream, candy, fruit preserves, alcoholic beverages, chewing gum, toothpaste, and some shampoos, soaps and skin care products.
Menthol activates cold-sensitive TRPM8 receptors in the skin and mucosal tissues, and is the primary source of the cooling sensation that follows the topical application of peppermint oil
توضیحات فارسی
نعنا فلفلی گیاهی علفی و چندساله است، یکی از گونه‌های نعناست که رشد سریع و آسانی دارد و به سرعت در زمین گسترش می‌یابد. نعنا فلفلی به دلیل داشتن برگ‌های سبز تیره و زیبایی که دارد از سایر گونه‌های نعنا قابل تشخیص است. نعنا فلفلی معمولا به ارتفاع 60 سانتی‌متر رشد می‌کند ولی میتواند بلندتر هم شود. مانند سایر گونه‌های نعنا دارای ساقه‌های چهارگوش است، ساقه‌های گیاه خزنده هستند و گیاه دارای ریزوم می‌باشد. گیاه نعنا فلفلی از اوسط تابستان تا اوایل بهار گلهای سفید-صورتی کوچک و زیبایی تولید می‌کند، گل‌ها فوق العاده معطر هستند و رایحه خنکی را در تابستان ایجاد می‌کنند. نعنا فلفلی اهداف دارویی زیادی دارد، دم کرده نعناع فلفلی برای تقویت معده، روده و دستگاه گوارش، ضد نفخ، زردی، رفع بی حالی، رفع بوی بد دهان، درمان پا درد، رفع تعریق زیاد، رفع خارش‌های پوستی، درمان میگرن و درمان سنگ‌های صفراوی استفاده می‌شود. همچنین استنشاق نعنا فلفلی برای درمان سرماخوردگی و عفونت‌های گلو بسیار مفید است. علاوه بر مصارف دارویی در پخت و پز نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. نعنا فلفلی جذب کننده زنبورها و حشرات گرده افشان نیز می‌باشد. این گیاه رشد آسانی از طریق بذر دارد، یک گیاه شگفت انگیز است و یک ایده بسیار عالی برای کاشت در گلدان نیز می‌باشد و بوی فوق العاده دلپذیری دارد. نعنا فلفلی یک مکمل عالی برای کاشت در هر باغ یا باغچه می‌باشد.
کاشت بذر نعنا فلفلی: در صورتی که می‌خواهید گیاه نعنا فلفلی را در خانه و در گلدان پرورش دهید هر زمان از سال می‌توانید این کار را انجام دهید. برای کاشت در زمین، می‌توان بذرها را 6 تا 8 هفته قبل از پایان سرما در سینی نشا بکارید و نهال‌ها را بعد از رفع سرما به زمین منتقل کنید. همچنین می‌توان بعد از رفع سرما بذرها را به طور مستقیم در زمین کاشت. از یک خاک غنی و مرغوب با زهکشی خوب برای کاشت بذر استفاده کنید. بذرهای نعنا فلفلی را در سطح خاک قرار دهید و با لایه نازکی خاک در حد 2 تا 3 میلی‌متر بپوشانید. دمای مناسب برای جوانه‌زنی بذر نعنا فلفلی 23 درجه سانتی‌گراد است. تا زمان جوانه زنی، خاک را مرطوب نگه دارید. گیاه نعنا فلفلی در آفتاب کامل یا سایه جزیی باید کاشته شود. فاصله بین نهال‌ها را 45 تا 60 سانتی‌متر در نظر بگیرید. نهال‌ها را در خاک‌های غنی و مرطوب بکارید (خاک را خیس نکنید). اسیدیته مناسب خاک برای کاشت نعنا فلفلی 6/5 تا 7 می‌باشد. برای افزایش باردهی، در فصل رشد ماهی یک بار کود مایع متعادل به گیاه بدهید.
